ارزیابی کمی و کیفی توان تولید اکسین (iaa) برخی سویه های سیانوباکتر جداسازی شده از شالیزارهای استان گیلان

سیانوباکترها گروهی از پروکاریوت ها هستند که از نظر پتانسیل تولید مواد محرک رشد گیاه، به ویژه در زمینة تولید هورمون‏های گیاهی، کمتر دربارة آن ها تحقیق و مطالعه شده است. در این تحقیق توان تولید ایندول استیک اسید (iaa) سویه‏های سیانوباکتریایی جداسازی شده از شالیزارهای استان گیلان به طور کمّی و کیفی ارزیابی و پتانسیل آن ها بر شاخص‏های جوانه‏زنی بذرهای برنج بررسی شد. نتایج نشان داد توان تولید هورمون iaa در چند جدایة سیانوباکترهای شناسایی شده وجود دارد. در تیمار بدون اسید آمینة ال ـ تریپتوفان جدایه‏های ggucy-34 و ggucy-42 به ترتیب 98/14 و 83/10 میکروگرم iaa بر میلی‏لیتر بر کلروفیل a، در تیمار 100 میلی‏گرم بر میلی‏لیتر ال ـ تریپتوفان جدایه های ggucy-34 و ggucy-15 و ggucy-42 به ترتیب 7/23 و 46/17 و 81/15 میکروگرم iaa بر میلی‏لیتر بر کلروفیل a، و در تیمار 500 میلی‏گرم بر میلی‏لیتر ال ـ تریپتوفان جدایه‏های ggucy-15 و ggucy-16 به ترتیب 16/29 و 61/21 میکروگرم iaa بر میلی‏لیتر بر کلروفیل a بیشترین مقادیر اکسین (iaa) را تولید کردند. نتایج نشان می دهد تولید میزان iaa به نوع جدایه و شرایط محیط کشت بستگی کامل دارد. انرژی و سرعت جوانه‏زنی بذرها تحت تأثیر سویه‏های ggucy-25، ggucy-42، ggucy-41، ggucy-26، و ggucy-50 و وزن خشک ریشه‏چه و ساقه‏چه در بذر های تلقیح شده با سویه‏های ggucy-42، ggucy-50، و ggucy-25 بیشترین افزایش را داشته است.